Bu ritüeller, insanları ağır konular hakkında konuşmaya veya az önce ele aldıklarını sindirmeye hazırlamaya yardımcı olur.
Ben hala gidecekken terapi, Seanstan sonra her hafta bir ritüelim vardı: Her zaman yeşil soğan kremalı her şey simit sipariş ettim. Eve bisikletle gitmeden ve iş günüme başlamadan önce terapistimin ofisinin yakınındaki iyi simit yerinde peynir. Yaklaşık 15 dakika boyunca, karbonhidrat yüklerken, seans sırasında ortaya çıkan düşünceleri notlar uygulamasına girerek, belki de kaçırdığım metinleri veya haberleri yakalayabilirdim. Ara, sorunlarım hakkında 45 dakika konuştuktan sonra mini bir iyileşme süresi, gelecek güne kendimi yeniden yönlendirmek için bir tampon zaman olarak hizmet etti - ve simit asla hayal kırıklığına uğratmadı. Artık terapide olmadığıma göre, bazen o haftalık nefesimi her zamankinden daha fazla özleyip özlemediğimi merak ediyorum. terapinin kendisi.
Buna göre Susan WhitbourneUMass Amherst'te psikolojik ve beyin bilimleri fahri profesörü, ritüeller kaygıyı yönetmenin bir yoludur. “Hayatınız kaotikse, bir ritüel öngörülebilirlik sağlayabilir veya kaosu kontrol altına almanın bir yolunu sağlayabilir” diye açıklıyor. Ve Whitbourne'un "çerçeve" dediği şeyi ya da güvenebileceğiniz bir dizi yapıyı sağlayarak terapi - haftalık bir toplantı Sabit bir başlangıç ve bitiş zamanı ile, savunmasız bir şekilde konuşmak için kendinizi güvende hissettiğiniz belirlenmiş bir yer - bir ritüel haline gelir. kendisi. Ardından, “terapi etrafında kendi ritüellerinizi yaratarak, bu çerçeveyi genişletiyorsunuz” diyor Whitbourne. "50 dakika gerçekten çok hızlı geçiyor, bu yüzden işlemek için biraz zamana ihtiyacınız var, [özellikle] çünkü
terapi eğilimlidir kaygı uyandıran konuları gündeme getirmek için.”Bazı terapistler hatta seanslarına ritüel inşa ederler. Sadi Tilki, lisanslı bir psikolog ve Brooklyn'de özel bir psikoloji pratiği olan Flourish'in kurucusu, müşterilerine genellikle “konteyner” denilen şeyle rehberlik eder. duygusal olarak zorlamanın sonunda, üzücü düşünceleri ve duyguları içine koymak için varsayımsal bir kapsayıcıyı görselleştirdikleri ve tanımladıkları egzersiz" randevular. “Dışarıdaki dünyaya nasıl uyum sağlayacaklarını düşünmek için bir geçiş dakikası” diye açıklıyor.
Fox, müşterilerinin birçoğunun kendi terapi öncesi ve sonrası ritüellerini, seansa hazırlanmak için yaptıkları veya sonrasında "antrenmandan önce veya sonra esneme gibi" yaptıkları şeyleri oluşturduğunu söylüyor. Biraz danışanlar, oturumda ele almak istediklerini yazarak veya seçtikleri bir kitabı okuyarak, bekleme odasını yansıtmak ve odaklanmak için bir yer olarak kullanarak randevulara erken gelirler. ek onların tedavisi. Hatta bir müşterinin, randevulardan önce onları canlandırmak için dinledikleri ve sonra onları yok etmek için dinledikleri bir “terapi şarkısı” bile vardır.
İster randevular için kendinizi hazırlamanın bir yolu olsun, ister zorlu seanslardan sonra kendinizi ödüllendirin veya iş ve terapi arasında hoş bir geçiş, ritüel tedavide olma sürecini biraz Daha kolay. İşte haftada yedi kişi terapi alışkanlıkları bu onlara yardım eder.
Grand Central'da Yansıtma
"Anksiyete bozukluğum için terapiye gittikten sonra Grand Central Terminal'de [New York'ta] büyük gökyüzü tavanına bakarak yaklaşık 30 dakika geçirirdim. Sanırım terapinin ancak yansıtmak ve iyi bir terapi öğrencisi olmak için fazladan çabaladığımda işe yaradığını düşündüm, ki tahmin edilebileceği gibi, öyleydim. hakkında endişeli. Sanırım herkesin yolunu değiştirdiği ve geçiş yaptığı bir mekanda olma fikrini sevdim.” —Rachel Stone, 25, yazar/araştırmacı
Burrito, tıbbi esrar ve soğuk
“İçeri girmeden önce haftamın bir özetini yazıyorum. C-PTSD'm için tıbbi bir marihuana kullanıcısıyım ve sonrasında kendimi tedavi ediyorum çünkü genellikle seansımdan sonra içim boşalıyor ve sonra ağlıyorum. Terapide en çok duygusal olmakta zorlanıyorum ama genellikle, bıraktığımda her şey beni etkiliyor. Ben de seansımdan sonra her zaman bir burrito sipariş ediyorum ve geceyi burada geçiriyorum.” —Hunter Boone, 30, video yapımcısı
Koku üzerine meditasyonlar
"Terapi, ofisimden yaklaşık 10 dakikalık bir yürüyüş mesafesinde ve oraya gitmek için o gün işten erken çıkıyorum. Aesop mağazasıyla her zaman bloğu yürüyeceğimden eminim. Ezop losyonu inanılmaz derecede pahalı ve cömert bir pompa alıp elimden geldiğince uzun süre ellerime sürüyorum, gerçekten sadece buna odaklanıyorum. Beni bedenime ve kafama geri koyan bir topraklanma anı. İşten erken çıktığım için, o günün son saati her zaman oldukça streslidir, bu yüzden her hafta sabırsızlıkla beklediğim bir an!" —Dolma Ombadykow, 25, editör yardımcısı
Bir ritüel olarak kahve neredeyse evrenseldir
"Sabahları işe gitmeden önce terapiye giderdim ve saat çok erken olduğu için geç kalmaktan gerçekten korkardım, bu yüzden bir kahve almak için East Village'da dolaşmak için fazladan zaman tanırdım. Sonra mahalledeki en iyi, en ucuz kahveciyi buldum ve bazen oradan yoğurt bile alırdım. daha sonra işe giderken gerçekten başarılı olduğumu hissediyorsam, bu beni geç kalsa bile İş. Bu benim ilk terapi deneyimimdi ve sanırım tüm bu çaba konusunda çok bilinçli olmak ve onu çok ciddiye almak istedim. Ayrıca terapistim için giyinirdim - sanki öyle olmasa bile hayatımın bir araya getirildiğini düşünmesini istedim. Artık terapiye ihtiyacım yok ve bu gerçekten bana artık terapiye ihtiyacım olup olmadığını düşündürdü çünkü onunla çok değerli ya da kasıtlı bir ilişkim yok. Hala sorunlarım olmasına rağmen.” —Frida Garza, 28, yüksek lisans öğrencisi
Sadece dünyada olmak yeterli
"Terapistimin ofisi, bir buji karma kullanımlı yemek salonunun bulunduğu sokağın karşısında, bu yüzden orada çalışmayı seviyorum. birkaç saat önce, güzel bir öğle yemeği yiyin, bazen benden önce kitapçıya veya Sephora'ya uğrayın. randevu. Sanırım terapinin genellikle zor olduğunu biliyorum, bu yüzden etrafında hoş şeyler inşa etmeye ve onu güzel bir tedavi haline getirmeye çalışıyorum. Ayrıca evden çalışıyorum, bu yüzden bunu sadece dışarıda olmanın ve toplum içinde çalışmanın bir yolu olarak kullanmak bile başlı başına güzel.” —Gray Chapman, 32, serbest yazar
Donutlar, lolipopların yetişkin versiyonudur.
"Kendime bir çeşit ikramdan sonra, genellikle bir aperatif alıyorum - terapistimin ofisinin yakınında süslü bir donut dükkanı var - ama bazen yakındaki bir ikinci el mağazasına gidip kendime ucuz, eğlenceli küpeler alıyorum. Doktorda bir atıştan sonra lolipop almanın yetişkin versiyonuna benziyor, kendimi ödüllendirmek gibi. uzun vadede benim için iyi olan ama bazen zor olan bir şeyi yapmak için tamamen eğlenceli bir şey an." —Yonit Friedman, 28, kar amacı gütmeyen bir kuruluşta çalışıyor
Bir tedavi olarak Xi'an Famous Foods'a bir gezi
“[Manhattan'da] Liberty Place'de bir ara sokakta saklanmış Xi'an Ünlü Yemeklerinden birkaç blok ötede terapiye gidiyorum ve Her hafta işin bitimi ile randevumun başlangıcı arasında bir buçuk saat öldürmek için bir kitap getirmeye ve o zamanı harcamaya başladım. orada. Ucuz, gülünç derecede iyi ve beni Nora Ephron ya da yemek temelli ritüelleri olan başka havalı, eski tarz New Yorklu gibi hissettiriyor. İşten terapiye ve eve gitmek, özellikle seans zor veya duygusalsa, çok fazla hissettirebilir. Saf bir tedavi gibi hissettiren bir şeyi karıştırmak güzel (uygun fiyatlı bir terapiye sahip olmak kesinlikle bir zevktir) kendisi).” —Emma Spectre, 26, kültür yazarı
Terapi hakkında daha fazla hikaye okuyun:
- Bilişsel Davranışçı Terapi Nedir ve Nasıl Çalışır?
- Mutlu Olsanız Bile Terapi Önemlidir
- Terapistime Onlardan Neye İhtiyacım Olduğunu Anlamayı Nasıl Öğrettim?
Şimdi, Billy Porter'ın şüphesiz bir süper hayranı şaşırtmasını izleyin:
Allure'ı takip etmeyi unutmayın Instagram ve heyecan.