Arkadaşlarıma ve tanıdıklarıma Alicia Keys hakkındaki görüşlerini sormaya karar verdim. Sadece arkadaşlarınız arasında yapılan anketlerin gerçek bir bilimsel değeri yoktur. Temelde sadece kendi görüşlerinizin bir manzarasını araştırıyorsunuz. Bu, hepimizin geçen Kasım ayında öğrendiğimiz bir ders. Ama bilimi tamamen görmezden geleceğimi bilerek (hey, Teksas'ta okul kitapları yazıyor olmalıyım! Ya da yeni yönetimde çevre politikası...), yine de onlara sormaya karar verdim. Bin yıllık Snapchat: "O noktada." Kırklı yaşlarda üç çocuk annesi: “O harika Ses—çok akıllı, samimi ve nazik.” Heteroseksüel adam: “O ateşli.” Eşcinsel adam: “O ateşli.” Sayılamayacak kadar çok “Ah, onu seviyorum” ve hüzünlü “Keşke teni bende olsaydı” yorumu vardı. Dolayısıyla bilim dışı fikir birliği, onun yetenek ve güzelliğin mükemmel bir karışımı olduğu yönünde.
Ama yakından ve şahsen, Alicia Keys dayanılmaz bir canavar. Şaka yapmak! Hala okuyor musun diye bakmak istedim. Yakından ve şahsen, tüm bu gözlemler doğrudur. İlk fark ettiğiniz şeyler: Bir fularla kısmen, gelişigüzel bir şekilde sarılmış muhteşem saçlar; ilgi ve belki biraz yaramazlık ile yaşayan gözler; Melek gülüşü, günahkar vücut ve neredeyse şüpheli bir şekilde sağlıklı görünen cildi, hayatında hiç patates cipsi yememiş gibi. (Bu arada eşcinsel adam haklıydı: Benim gibi mükemmel bir Kinsey 6 bile onun cazibesini kaydetmeyi başaramadı.)
Hemen belli olmayan ama yaklaşık on dakikalık bir konuşmadan sonra ortaya çıkan şey, onun samimiyeti ve sıcaklığı. (Üç çocuk annesi de haklıydı.) Her soru onun için önemli ve cevaplarını dikkatle değerlendiriyor. Alicia Keys oyun oynamıyor. Sözleri, müziği, politik aktivizmi - hatta makyajsız şeyi yapma kararı (geçen bahardan bu yana ilk kez bir editoryal fotoğraf çekiminde makyaj yapıyor) ve saçını serbest bırakmak, uyumlu bir bütünün parçası. "Makyajın kölesi değilim. ben köle değilim Olumsuz makyaj da yapıyor. [Herhangi bir] anda seçim yapabilirim. Bu benim hakkım." Bu, kendi aklını bilen ve sadece istediğini söyleyen ve yapan bir kadın. Müzik işi olan kategori 5 bok fırtınasında biraz zaman almış olabilir, ama oğlum o şimdiye kadar pek az popüler sanatçının sahip olmadığı kendine hakimiyet, yaratıcı özerklik ve güç yerine geldi. başarmak.
"Tercih Eder miydin?" Oynarken izleyin Alicia Keys ile:
O, 15 kez Grammy kazananı. Bunu bir perspektife oturtmak gerekirse: Adele'de on tane var; Taylor Swift, ayrıca on; Mary J. Blige, dokuz; Rihanna, sekiz. Allah'a, Yehova'ya ve Zeus'a şükürler olsun, bazen -nadiren- bu dünyada ödüller başarı ile orantılı bir şekilde verilir. (Bu arada bunlar alfabetik sıraya göre; Hristiyan olabilirim ama başka birinin tanrısı bana bir iyilik yapmak isterse, çok minnettarım. Keşke tüm tanrılar bir araya gelebilse ve arkadaşlarımın tümünü yanıtla kullanmasını engelleyebilse. Bunun için dua ediyorum; Bunun evrensel dostluktan veya seçim kurulunun kaldırılmasından daha kolay bir yükseliş olduğunu düşünüyorum.) Bu konuda, Keys'in sözlerini kim unutabilir? tutkulu performans Geçen yaz Demokratik Ulusal Konvansiyonda “Süper Kadın” ve “Ortak”? İlk şarkı “Hareketin Anneleri”, polis reformunu ve silah şiddetinin önlenmesini savunan bir grup. İkincisi, onun deyimiyle “birlik olun ve birlik olun” çağrısıydı. Keys'in seçim sonuçlarıyla ilgili derin hayal kırıklığı aşikar.
"NS Biz Buradayız Hareketi [Keys tarafından kurulan geniş kapsamlı bir sosyal adalet örgütü] Hispanikleri, mültecileri, beyaz olmayanları, Müslümanları ve yaklaşan Trump döneminde korkan herkesi destekleyecektir. Bir New Yorklu olarak Başkan Trump'ın kampanya retoriğinin önerdiğinden daha liberal görüşlere sahip olacağına ve sonunda adalet sistemimizin hakim olacağına dair bir umudum var. Ancak ırkçılığın seçimlerde milyonlar için anlaşmayı bozan bir şey olmaması canını yakıyor. Ancak bir sanatçı olarak, kariyerimin başından beri olduğu gibi, sesimi önemli olan şeyler için kullanmaya devam etmeyi umuyorum. Bu değişmeyecek. Bir aktivist olarak doğru olan için savaşmaya devam edeceğim. Bu da değişmeyecek. Hepimizin meşgul olma zamanı. Bir anne olarak ben bir dişi aslanım.”
Görünüm politikası, Keys'in sesinin giderek daha büyük bir mikrofona sahip olduğu başka bir alandır. Birkaç ay önce – bunu bir açma-kapama düğmesinden çok bir evrim, bir kendini gerçekleştirme süreci olarak tanımlıyor – sette de dahil olmak üzere makyaj yapmaya ara verdi. Ses, HD kameralarla dolu olsa da. Oldukça heyecan yarattı ve birçok insan kararı her türlü motivasyonu okumaya ve onu radikal bir eylem olarak görmeye başladı. Asla böyle amaçlanmadı. Keys hiç makyaj karşıtı değil. “Bence makyaj kendini ifade edebilir” diyor. “[Giymeyi seçen] kimseyi utandırmak gibi bir niyetim yok. Kendinizi ifade etme şeklinizden kimse utanmamalı. Ve mesele tam olarak bu. Ancak, bunu kendin için yapmak istiyorsan, yapmalısın.”
Alicia Keys'in Şubat 2017 Allure Cover Shoot'unun Kamera Arkası Görüntülerini İzleyin:
Paradoksal bir şekilde, Keys'in yıllarca ön plana çıkma konusundaki kişisel deneyimi onu bugün bulunduğu yere götürdü. “Herkesin beni makyajla kapladığı ve sonra beni altına attığı bu gülünç derecede istilacı dünyaya [müzik işine] 20 yaşında başladım. tonlarca ışık, bu yüzden iki ya da üç saat terlerdim." Bu yüzden patlayacaktı, kendini daha bilinçli, nesnelleştirilmiş hissetmesini sağlayacaktı. yargılanan. “Sonunda 'Oha!' demem çok uzun sürdü” diyor. "Orada ben kimim? Bu sadece benim kişisel arayışım.” Ara sıra, “Şey, eğer onunki gibi mükemmel bir cilt, ben de makyaj yapmak zorunda kalmazdım.” Keys, yıllardır cilt sorunları yaşadığını, mükemmel olmadığını ve en önemlisi mükemmelliğin mesele olmadığını açıklıyor. “Ben bir kadının seçme hakkıyla ilgiliyim. Bence bir kadın yüzüyle, vücuduyla, sağlığıyla ilgili her istediğini yapmalı. Sizi güçlendiren ifade şekli ne olursa olsun, yapmanız gereken budur. Benim için aşağılık olmayan şey, kadın olarak tutulduğumuz görünümle ilgili bu gülünç derecede yüksek, gerçekçi olmayan beklentidir. ”
Görünüşü gibi, Keys'in müziği de gelişti. Paralel bir yolda söyleyebilirsiniz, ancak bu tembel bir aşırı basitleştirme olur. (Mea culpa: Yazdığım ilk şey buydu.) Anahtar trafiğini incelik, derinlik ve tutkuyla aktarıyor, bu da onu bu kadar çekici bir sanatçı yapıyor. Yeni albümü, Buraya, son yıllarda elde ettiği kişisel gelişimin bir kısmını yansıtıyor. “Sıkıldığım şeylerin bir listesiyle başladı” diyor. (Vay canına, sanırım her gün benim evimde böyle başlıyor; Yeteneğim olsaydı, belki de müzik yazabilirdim çünkü mide bulandırıcı liste kavramına sahibim.) Kadınların pek çok farklı durumda kendilerini yetersiz hissetmeye zorlanmaları ya da tasvir edilme biçimimiz ya da kendimizin kendilerini güvensiz hissetmeleri. bakmak. Bir diğeri: Oğlanları sahte güçlü olmaya zorlama şeklimize çok sinirlendim - ağlama, yumuşak olma. Bir çocuğun dans etmesine izin verin! Bir çocuğun tırnaklarını boyamasına izin verin. Yani bir çocuk tırnaklarını boyamak istiyor. Kimin umrunda! Bütün bu tuhaf, baskıcı fikirler.”
Genel bir anlaşma notu sunmadan önce, aklına bir başkası geliyor: “Gerçekten ne harika olurdu biliyor musun? Sorulmadıkça fikrimizi sunmaktan vazgeçersek. Kimse sana sormadıysa, çeneni kapalı tut! İnternetteki gibi mi? Bu sadece çok fazla fikir. İnsanlar kaba. Bu bir hastalık." Bir dizi yakınma ile başlayan müziğin acı olacağını düşünürdünüz - ama yine de geniş, onaylayıcı ve güzel. Temalar aşk, aile, toplum ve umuttur. Başlık, çalışmalarının dolaysızlığına ve şeylerin durumunu olduğu gibi veya olabileceği gibi değil, olduğu gibi yakalama ihtiyacına işaret ediyor. “Çünkü sonunda buradayım; nihayet karşınızdayım. Kendi tenimde, aynaya bakabilmek ve bunun içinde yaşadığım dünyayı, hepimizin içinde yaşadığımız dünyayı nasıl yansıttığını görmek. Hepimiz buradayız. Hepimiz burada bir yerlerdeyiz. Ve birbirimizle nasıl tanışırız? Biraz daha birbirimizin yerinde olmalıyız! Kişisel ama aynı zamanda evrensel.”
Keys'in oğlunu almaya gitme zamanı geldi ve yakında birbirimize şakalaşacağız. (Sertliğiyle ün yapması bana çok tuhaf geliyor -ki bunu kendisi de doğruluyor- ama yine de yatmadan önce yaptığı okumalar sanki gerçekmiş gibi davranıyor. Emily Post.) Bir anda üslubu değişiyor: Söylenmemiş bir şey bıraktı, düşündüğü ve tam olarak uyarlanmış gibi görünen bir şey. için cazibe. “Bence içimizde yankılanan şeylerde gerçekten güzel bir şey var. Her zamankinden daha fazla duyduğum bir şey, insanların benim sahip olduğumu söylediği bu parıltı. Bu parıltıyı bir nevi tanıyorum çünkü kendimi içeride dinlemeye başladım. Ve bence kendinizi dinlemeye başladığınızda gerçekleşen gerçekten güçlü bir şey var. Kendinizi daha bilinçli hissetmenizi sağlar. Temasta. Daha emin. Daha iyi olduğumu düşündüğüm için kendime daha fazla güvenmiyorum, ama kendimi daha çok işittiğim, kendimi daha çok dinlediğim için. Ve o yere varmak biraz zaman aldı. Ancak, içsel hislerinizin dışa, teninize yansıdığı konusunda kesinlikle güçlü bir şey var. Bana göre gerçek güzellik budur.”
Her yazara hediyedir. Bir an dürüstlük ve düşünme, Keys'in hikayesinin mükemmel bir anlam ifade etmesini sağlayan bir şey. Tekme dediğimiz bir şey ve onu büyük bir kırmızı fiyonkla sardı.
Şimdi gidebiliriz.