Yaygın Anksiyete Bozukluğum var. Ayrıca korku türüne büyük bir sevgim var.
En eski çocukluk anılarımdan biri, bir video mağazasının korku bölümünü ve kaygıyla ilgili ilk deneyimim olabilecek şeyleri içeriyor. Korkunç görünen yüzlerce korku oyununun önünde dururken midem bulanıyordu, soğuk terden sırılsıklam olmuştum ve korkudan titriyordum. Aniden, irrasyonel bir şekilde ölmek üzere olduğumdan emindim.
Çocukluğum boyunca sık sık doktora gitmeme rağmen tekrarlayan hastalığımı teşhis etmek için anksiyetenin fiziksel belirtileri, Ergenlik çağımın sonlarına kadar Yaygın Anksiyete Bozukluğum olduğunu keşfedemezdim. Ancak neler olup bittiğini tam olarak anlamadan bile, başa çıkma mekanizmalarımın önemli bir parçası olarak kalan bir şey vardı. İronik olarak, aynı zamanda kaygıyla ilgili ilk deneyimimi tetikleyen şey de buydu: Korku filmleri.
Diğer birçok çocuk gibi ben de korku filmlerinden geri dönülemez bir şekilde çekildiğim kadar korkuyordum. Babam - kendini bir korku fanatiği ilan etti - bana türe yavaş bir giriş yaptı. Çok geçmeden hayaletler, vampirler ve cadılarla ilgili hikayelere kafayı taktım. Korku filmleri benim için sadece heyecan verici değildi, aynı zamanda terapötikti. Babam yanımdayken güvenli bir yerde korkuyla aktif olarak ilgilenmek, korkmaya başladığım birçok kaygı belirtisini hafifletiyor gibiydi.
Bu güne kadar, büyük bir korku hayranıyım. Bir parçam bu türden zevk almamın kaygılarımla başa çıkmama yardımcı olduğuna inanıyor. Ama son zamanlarda merak etmeye başladım bu başa çıkma mekanizması bana özeldi ya da bundan daha evrensel olsaydı ve büyük soruyu sormaya başladım: Korku filmleri izlemek YAB semptomlarını hafifletmeye gerçekten yardımcı olabilir mi?
Görünen o ki, korku yoluyla rahatlama bulan tek kişi ben değilim. Korku filmi izlemenin heyecanının, kaygının acısını bir anlığına yok ettiği kanıtlanmıştır. göre 2012 Westminster Üniversitesi çalışması, korku filmleri izlemek, adrenalin seviyelerinin yükselmesine neden olabilir ve bu da kişinin bazal metabolizma hızında katartik bir artışa neden olabilir. Adrenalin seviyelerindeki artış kaygı semptomlarını hafifletebilir, bu da en sevdiğim filmlerin neden beni çok daha iyi hissettirdiğini açıklıyor.
Sal Raichbach PsyD, LCSW of Ambrosia Tedavi Merkezi korku filmlerinin kaygıyı hafifletmeye yardımcı olmasının kesinlikle mümkün olduğunu e-postayla bana bildiriyor. En sevdiğim başa çıkma mekanizmasının nasıl çalıştığını şöyle açıklıyor: “Korkunç filmler, endişenin sizden ayrı bir şeye odaklandığı bir durum yaratır. Korku filmi izlerken psikolojik bir mesafe vardır - gerçek olmadığını bilirsiniz ama gerçekmiş gibi tepki verirsiniz. Ayrıca gergin sahneler endişe yaratıyor ve sahne bittiğinde bir rahatlama hissi veriyor.”
Ancak, sıraya girmek kadar basit değil 13 Cuma. Raichbach, "Korku filmi izlemeden önce önerebileceğim kaygıyla başa çıkmanın birçok yolu var" diyerek dikkate alınması gereken daha çok şey olduğunu söylüyor.
Netflix'i açmadan önce kaygısı olan kişilerin kendilerine bakabilecekleri diğer yolları inceleyerek devam ediyor. “Terapi ve öz bakım kaygıyı tedavi etmenin en etkili yoludur. Neredeyse her zaman önce bunları denemenizi tavsiye ederim, çünkü semptomları hafifletmek yerine sorunun kökenini ele alıyorlar.”
Raichbach ayrıca şunları da ekliyor: “Korku filmi izlemek eğlenceli olabilir ve eğlence kaygıyı hafifletmek. Birisi korku filmlerinden hoşlanıyorsa ve bu onlara yardımcı oluyorsa, onu teşvik ederim ama tedavinin yerini alması için değil.” Tüm bunları aklımda tutarken karar verdim. beş gün boyunca her gün bir korku filmi izleyip korku filmlerinin benim üzerimde gerçekten olumlu bir etkisi olup olmadığını görmek için bir deney planlamak. endişe.
Bu süre zarfında devam ettim her gün meditasyon yap, anksiyete belirtilerimi izle ve filmleri izlemeden önce, izleme sırasında ve izledikten sonra kalp atış hızımı inceledim. Deneyin olabildiğince etkili olmasını sağlamak için son yıllarda beni gerçekten korkutan beş film seçtim. Sosyal şiddet, klostrofobik ortamlar ve ölümcül alerjik reaksiyonlar yaşayan bireyler gibi endişem için belirli tetikleyiciler içeren birkaç film seçtim. İşte nasıl gitti.
Kaygıyı Azaltmak İçin Korku İzlemek: Deney
Birinci gün:Büyücü
Yeni bir eve taşındıktan sonra kötü niyetli bir ruh tarafından eziyet edilen bir aileye sahip bu film, atmosferik ürkütücülük ve eğlenceli bir izleme için tatmin edici atlama korkularıyla dolu. Ayrıca, kaygım için herhangi bir özel tetikleyiciden nispeten yoksundur. Potansiyel bir sonuç olarak, filmden keyif aldığım süre boyunca tek bir endişe belirtisi yaşamadım. Bir şey varsa, onu izlerken endişemden uygun bir şekilde dikkatimin dağıldığını hissettim.
Raichbach'ın öne sürdüğü gibi, bunun nedeni korku filmlerini zaten eğlenceli bir eğlence olarak düşünmem olabilir. Dediği gibi, "Herhangi bir eğlenceli aktivite gibi, bir korku filmi izlemek de bir kaçış işlevi görebilir." Ben filmden sonra inanılmaz derecede rahatladığımı keşfettiğimde şaşırdım - hatta başlamadan öncekinden daha fazla Onu izlemek.
Kalp Atış Hızı: Önce 76 bpm, sırasında 88 bpm, sonra 70 bpm
İkinci Gün:kalıtsal
Fıstık alerjisi olan bir astımlı olarak film, bazı büyük endişeleri tetikleyen ve bende bazı zihinsel ve fiziksel rahatsızlıklara neden olan özellikle zorlu bir sahneye sahip. Bu sahneyi izlerken (ve onu takip eden birkaç dakika boyunca) aslında biraz nefes darlığı çekiyorum ve fiziksel olarak huzursuz hissediyorum.
Ancak filmin ürkütücü finalinin ürkütücü birikimi beni bu semptomlardan uzaklaştırmaya yetiyor. Çok geçmeden, kalbimin artık gerçek hayattaki endişelerle değil, arsanın kıvrımları ve dönüşleri üzerinde çarptığını fark ettim. Filmden sonra beklenmedik bir şekilde sakin hissettim. Gergin sahneler endişe yarattı ve bittiğinde rahatladım, tıpkı Raichbach'ın belirttiği gibi.
Kalp Atış Hızı: Önce 72 bpm, sırasında 92bpm, sonra 58bpm
Üçüncü gün:Eden Gölü
Bu İngiliz korku filmi, yerel bir genç çetesi tarafından avlanıp işkence gördüklerinde romantik tatilleri üzücü bir hal alan genç bir çifti konu alıyor. Film amansızca gergin, kasvetli ve şiddetli - aynı zamanda o kadar gerçekçi ki, kendi gerçek yaşam deneyimlerimin bazılarını çevreleyen yoğun bir endişeyi tetikliyor.
Birkaç sahnede yoğun mide bulantısının yanı sıra iğne batması ve kalp çarpıntısı gibi YAB'nin diğer fiziksel semptomlarını da yaşadım. Sonuç olarak, film bende belirgin bir şekilde huzursuz hissetmeme neden oldu ve hatta televizyonu kapattıktan sonra uyku sorunları yaşadığım noktaya kadar kaygı belirtilerimi artırdı.
Nabız: Önce 68 bpm, sırasında 77bpm, sonra 90bpm
Dördüncü gün:Yabancılar
Önceki günden beri hala huzursuz ve aşırı endişeli hissetmeme rağmen, takip etmeye karar verdim. Eden Gölü bir çiftin yakalanıp işkence görmesiyle ilgili başka bir filmle. Sebebi ne olursa olsun, Yabancılar daha az gerçekçi geliyor Eden Gölübu da filmi benim için çok daha eğlenceli kılıyor. Bu sefer tek bir YAB semptomu yaşamıyorum.
Bunun yerine, film korkumla meşgul olmak için güvenli bir deneyim sağlıyor ve önceki günden kalan bazı semptomlarımı hafifletiyor. Kendimle Raichbach'ın bana bildirdiği anlatı arasındaki bu “psikolojik mesafenin” tadını çıkarabildim, bir korku filmini çok tatmin edici hissettirebilir. Daha sonra, filmden sonra öncekine göre çok daha az endişeli hissettim.
Nabız: Önce 89 bpm, sırasında 92 bpm, sonra 62bpm
Beşinci Gün:İniş
Haftayı bitirmek için tüm zamanların en sevdiğim korku filmlerinden birini seçtim. Ana tetikleyicilerimden biri olan klostrofobi ile doğrudan ilgilenen kişi. Neredeyse tamamen yeraltında, İniş Mağarada yaşayan bir grup gizemli canavar tarafından beklenmedik bir şekilde kaybolup avlanan bir heceleme yolculuğuna çıkan bir grup kadını takip ediyor. Film, tekrar tekrar izledikten sonra hala beni korkutmayı başarıyor, ancak bana da rahatlatıcı bir şekilde tanıdık geliyor.
Film kaygımı ne yükseltti ne de hafifletti ama sonrasında bana tuhaf bir güven ve başarı duygusu verdi. Tek bir semptom yaşamadan öncelikle ana kaygı tetikleyicilerimden birinin etrafında dönen bir film yapmayı başardım.
Kalp Atış Hızı: Önce 70 bpm, sırasında 76 bpm, sonra 74 bpm
Paket Servis: Her Şeye Uygun Bir Tedavi Değil
Kendi kendimi izlemem sırasında, özellikle izledikten sonra hissettiklerime şaşırdım. İniş, kişisel tetikleyicilerle dolu bir film. Bu filmi tekrar izlemek beni en büyük korkularımdan birine karşı duyarsızlaştırdı mı? Raichbach, bir korku filminin böyle bir şeyi başarabileceğine şüpheyle bakıyor. Şüpheciliğini detaylandırıyor ve şöyle diyor: “Korku filmlerini kaygıyı azaltmak için kullanma fikri, muhtemelen maruz kalma terapisinin arkasındaki kavramlardan kaynaklanmaktadır. Ancak psikologlar maruz kalma terapisini çok farklı bir şekilde kullanırlar. Maruz bırakma terapisi, korkulu uyaranları kademeli olarak sunarak bireyi duyarsızlaştırmayı amaçlar. Hem uygulayıcı hem de hasta durum üzerinde tam kontrole sahiptir. Korkunç filmler ise kontrolsüz korku yaratmak için özel olarak tasarlanmıştır.”
Bazı korku filmlerinin kişisel kaygı belirtilerimi hafifletmede inanılmaz derecede yardımcı olduğunu keşfettim. Ancak Raichbach'ın önerdiği gibi, öncelikle durumun böyle olduğundan şüpheleniyorum çünkü türü çok seviyorum. GAD'li biri olarak korku filmlerini izlemenin kesinlikle bir risk faktörü var, deneyimim sırasında keşfettiğim gibi. Eden Gölü.
Raichbach'ın işaret ettiği gibi (ve benim kendi deneyimimin de doğruladığı gibi), bazı korku filmleri vardır. Bir film özellikle hassas bir tetikleyiciye çarparsa, anksiyete hastaları için semptomları artırabilir puan. En önemlisi, korku filmlerinin kaygıyı hafifletmeye yardımcı olması için YAB için düzenli tedavinin sürdürülmesi gerekir. semptomlarımı kontrol altında tutmak için diğer başa çıkma mekanizmalarımı kullanmadan beş günlük korku filmlerine dayanma ihtimalim çok düşük. Kontrol.
Korku filmlerine olan büyük sevgimi paylaşabilecek kaygısı olan insanlar için, türün keyfi, semptomlardan bolca kaçış sağlayan canlandırıcı bir baş etme mekanizması olabilir. Ancak, özellikle hassas kaygı tetikleyicilerini tetikleyen korku filmlerine çok dikkat etmek de önemlidir. Geceleri sarsılan şeylere heyecan duymayan anksiyete hastaları için korku filmlerinin semptomlardan pek kurtulma sağlaması pek olası değildir.
Bununla birlikte, kaygısı olan herkesin bu deneyden zevk alabileceği evrensel bir paket servis varsa o da şudur: Size günlük olarak neşe getiren bir şeyle kendinizi şımartın, kesinlikle dikkatinizi YAB'den uzaklaştırmaya ve hatta muhtemelen kolaylaştırmaya yardımcı olabilir. semptomlar. Ve kesinlikle böyle bir rahatlamayı yaşamak için iliklerine kadar üşümenize veya derinizin dışına fırlamanıza gerek yok.
Akıl sağlığı hakkında daha fazla bilgi edinin:
- Şiddetli ve Müdahaleci Düşüncelerle Karakterize Edilen Bir OKB Türü olan "Pure O"ya Sahip Olmak Nasıl Bir Şeydir?
- Siyahi Bir Kadın Olarak Ruh Sağlığı Sisteminde Gezinmenin Gerçekliği
- İlk Kez Antidepresan Almak İçin Utançsız Rehberiniz
Şimdi, Angela Bassett'in en ikonik film görünümlerini nasıl kırdığını izleyin:
Allure'ı takip etmeyi unutmayın Instagram ve heyecan.