Şarkılar akılda kalıcı, yüzler gözeneksiz. Ancak yüzeyin hemen altında ürkütücü bir pop ekonomisi yatıyor. Yazar Arabelle Sicardi, K-pop'un endüstrinin genellikle zarar veren yönlerine rağmen kendilerini daha az yalnız hissetmelerine nasıl yardımcı olduğunu anlatıyor.
Lisede kuzenim beni K-pop ile tanıştırdığında K-pop dinlemeye başladım. TVXQ. Asyalı-Amerikalı bir genç olarak İngilizce olmayan pop müzik dinlemek aklımı başımdan aldı ve okuldaki tek Tayvanlı çocuk olarak kendimi daha az yalnız hissetmemi sağladı. *NSYNC ve B2K gibi birlikte büyüdüğüm erkek grupları kadar yetenekliydiler, ancak çok dilli - bazen Çince şarkılar da çıkarıyorlardı - ve komşularımdan daha çok bana benziyorlardı. İnternette benim kadar takıntılı bir kız topluluğu buldum. Uyanık olsaydım, muhtemelen özel K-pop'a özel Twitter'da oturum açmış ve sonuncusu için ağlamıştım. en sevdiğim grupların performansları ve bir gün tura çıksalar biletlerin ne kadara mal olacağını merak etmek New York.
NS K-pop'un karanlık yüzü
müzik dinlemeyi daha fazla bağımlılık yaptı. Her gün ödünç aldığım dünyama sismik bir değişiklik getirebileceğini hissettim. 2009 yılında, neredeyse onlarla “tanıştığım” anda, TVXQ yönetimini mahkemeye verdi Draconian 13 yıllık sözleşmeleri üzerinden. İnternet 2PM lideri Jay Park'ın yaşını ortaya çıkardığında Benim alanım ve stajyerlik deneyimiyle ilgili dikkatsiz yorumlar bulunca, saatler sonra dolaşan intiharını teşvik eden bir dilekçe vardı. Tam bir skandal alevlenirken bir diğeri alev alacaktı. K-pop'u sevmek heyecan vericiydi çünkü çok hafif, dramatik ve üzücü görünüyordu. Ama beni kişisel olarak etkilemeyecek bir şekilde - bu gençler aslında benim arkadaşım değildi. Bu, böyle bir şeye sahip olduğunuz zamanlarda iPod'unuzda dinleyebileceğiniz Shakespearevari bir trajediydi. Kim hayır diyebilir?Aslında bir sürü insan. Amerikalılar sık sık K-pop takıntımı sorguladı. Yabancılar K-pop'a alay, acıma ve kafa karışıklığıyla bakardı. İdoller tüm tarzlarını değiştirdi — estetik ameliyat olmak dahil - yüksek frekansta. Batılılar bana ayak uydurmakta zorlandıklarını söylerdi. Yüzler her zaman değişiyor gibiydi, dediler. Yorucu olmalı, dediler. Bu görüşleri ırkçı olarak değerlendirdim - David Bowie ve Lady Gaga, görünüşlerini bir sanat noktası olarak sürekli değiştirdiler, öyleyse neden Asyalı yıldızlar olmasın? İdollerimin değişmesini izlerdim - ya da beklentilerine rağmen değişmeyi reddederdim - ve onların hikayelerine daha fazla yatırım yapardım. Bu insanlar benden sadece birkaç yaş büyüktü ve zaten güzel, zarif ve durmaksızın üretkendiler. İnanılmazdı - ama aynı zamanda bu karanlığın başka bir seviyesi. İşlerinde iyi oldukları için onları seviyordum ama onlar için de korkuyordum. Bazı çift göz kapağı ameliyatları için, diğerleri için çene şekillendirme veya rinoplasti için makyaj yaptıkları söyleniyordu. cesaretlendirdi ve/veya yönetim şirketleri tarafından ödendi ve çıkış yaptıklarında kurtulmak zorunda oldukları bir borca eklendi.
Bağımsız sanatçı Grazy Grace, "Bir sanatçı olarak, çekici olmanın size daha fazla ilgi çekeceğini ve sizi [bir grupta] merkez konumuna getireceğini biliyorsunuz" dedi. bir YouTube videosu K-pop endüstrisinde bir stajyer olarak (uçan idolün tabiri) deneyimi hakkında. "Kimse kafana silah dayamıyor. Doğrusu tam tersi... [Bir idol] kamera testleri yaptığında ve bu kadar çok insanın önünde çıkış yapacaklarını bildiğinde, [sadece] biraz da olsa düzeltme yapma ihtiyacı hissediyorlar.”
Bu sadece idoller için geçerli değil - onlar sadece Kore güzellik standartlarını müzakere eden en görünür insanlar. göre 2015 Gallup Kore araştırması, 19 ve 29 yaşları arasındaki her üç Güney Koreli kadından biri estetik ameliyat olduğunu söyledi ve oradaki her 10 yetişkinden dokuzu bir kişinin görünüşünün hayatta önemli olduğunu söyledi. Açıkçası, yapar: Güney Kore'deki özgeçmişler genellikle bir vesikalık fotoğraf gerektirir.
Gerçekçi olmayan güzellik standartları ve bunların peşinde koşmak benzersiz bir Güney Kore deneyimi değildir: Güzellik, dünyanın her yerinde de daha yüksek gelirle ilişkilendirilen bir ayrıcalıktır. ABD, ekonomik güce bağlı kendi ırkçılık ve cinsiyetçilik tarihine sahiptir. Gerçek şu ki, plastik cerrahi Güney Kore'de genellikle erişilebilirdir ve değeriniz, herhangi bir anda kaç kişinin size bakmak istediği ile tanımlanır. Çünkü bir topluluk performansında bile, her bir sanatçı için eğitilmiş farklı kameralar olacaktır - bu, açıkça Kore kültürel bir buluşu olan fancam olarak adlandırılır - böylece ayrıntılı olarak izlenebilirler.
Peki porselen kaplamanın arkasında neler oluyor? En sevdiğim müzisyenlerden bazıları artık hayatta değil: SHINee'den Jonghyun 2017'de intihar ederek öldü, f (x) üyesi Sulli geçen yıl intihar etti. Her ikisinin de çıkış yapmasını izleyerek büyüdüm, bir tür dostluk ve yakınlık hayal ettim. Her birinin 30 yaşına girmesine yıllar vardı - yüzleri kusursuz, gençti ve yüzeyin hemen altında yatan her şeyi gizlemişti. Ergen benliğim büyüdü ama sonsuza kadar aynı kalacaklar.
Allure'ın "K-Pop'un Güzelliği" paketinden daha fazlasını okuyun:
- Güney Kore Nasıl Pop Kültür Başkenti Oldu?
- Unistella'nın Park Eunkyung Stüdyosunun (ve Zihnin) İçinde
- JB Kamusal ve Özel Benliğini Nasıl Tanımladı?
Allure'ı takip etmeyi unutmayın Instagram ve heyecan.