Ten artykuł jest częścią Pretty Pressure, serii poświęconej pracy związanej z urodą: idei, że nasze zabiegi pielęgnacyjne są pracą i powinny być traktowane jako takie. Podczas gdy upiększanie może być źródłem relaksu, nawiązania więzi i poczucia własnej wartości, dla innych jest to przykry obowiązek — taki, który może mieć na nas ogromne straty. Dzisiejszy odcinek Pretty Pressure omawia wymóg noszenia makijażu przez kobiety w miejscu pracy. Poprzednia część, w której omówiono tuszowanie siwych włosów, można znaleźć tutaj.
Oczywiste jest, że wiele kobiet jest zmuszanych do noszenia makijażu w pracy. W przypadku niektórych kobiet presja ta jest wyraźna i pochodzi od kierownictwa, współpracowników lub klientów. Na przykład 27-letnia Alex pracowała na podłodze dla dzieci w popularnym sklepie odzieżowym, kiedy jej przełożony powiedział jej, że „ma nadzieję, że zacznie nosić makijaż”.
Alex była oszołomiona – konsekwentnie osiągała swoje cele sprzedażowe i nigdy nie otrzymała skargi klienta, plus zawsze ubierała się w ubrania sprzedawane w sklepie, zgodnie z wymaganiami, i nosiła włosy ściągnięte do tyłu koński ogon. Była zdezorientowana, gdy jej menedżer powiedział, że ludzie „nie chcieliby prosić jej o poradę modową, gdyby nie przekonali ich, jak wygląda”, ponieważ stacjonowała na piętrze dla dzieci. Zarabiała również minimalną pensję i martwiła się, jak będzie ją stać na „eyeliner, tusz do rzęs, podkład, róż i błyszczyk do ust”, od którego zasugerował jej menedżer.
Makijaż to znaczny koszt dla kobiet, zwłaszcza tych z dolnego końca skali zarobków. A ankieta przez SkinStore Okazało się, że kobiety chodzą z kosmetykami do makijażu i pielęgnacji skóry o wartości średnio 8 USD dziennie, co daje aż 300 000 USD w ciągu ich życia. Oznacza to, że w przypadku kobiet, które otrzymują płacę minimalną, ponad godzina dnia pracy po prostu pokrywa koszty wygląda na wystarczająco akceptowalną, aby być na pierwszym miejscu - zgodnie z naszymi ściśle płciowymi standardami piękna, of kierunek.
Po zakończeniu sezonu zimowego w sklepie odzieżowym Alex dowiedziała się, że jej umowa nie zostanie przedłużona. „Miałam przeczucie, że nie zostanę poproszona, abym została” – powiedziała. „Mój menedżer podszedł i zapytał, czy mógłby porozmawiać ze mną na spacerze po centrum handlowym, a ja się zgodziłem. Powiedział mi, że nie przedłużą mojego kontraktu. Powiedział, że jestem świetnym pracownikiem i że na pewno mogę aplikować latem przyszłego roku, ale że będę musiał lepiej się ubrać, aby reprezentować sklep i że powinienem to uznać za „pobudkę”. Tymczasem ma na sobie T-shirt i dżinsy.
„Kiedy to się stało, poczułam się jak mieszanka ucieleśnienia emoji przewracającej oczami i rezygnacji” – powiedziała. „Jak, cóż, to było nieuniknione i oto jest”.
Kobiety, które pracują w usługach, są szczególnie podatne na presję noszenia makijażu — czasami tak przybiera formę nieoficjalnych próśb kierowników, zabezpieczonych jako „wyglądający reprezentacyjnie” lub „reprezentujący” Spółka". Na przykład, 32-letnia Victoria pracowała jako konsjerż w luksusowym apartamentowcu, gdzie otrzymała kopię firmowego ubioru, w którym nie było mowy o włosach ani makijażu. Jednak kobiety w biurze zaczęły otrzymywać grupowe wiadomości od swoich kierowników, mówiące im, że potrzebują bardziej „dopracowanego” wyglądu.
„Pewnego razu nie nosiłam makijażu oczu, ponieważ moje alergie były bardzo poważne i powiedziano mi, że pozbyłam się mojego munduru” – powiedziała. „Większość komentarzy, które wygłosił mój menedżer, była niejasna i pasywno-agresywna, ale mimo to udało mi się przekazać wiadomość, że dopóki nie wyglądałem jak prezenter Fox News, mój wygląd był nie do przyjęcia”.
Wabić usłyszałem również od kobiet pracujących w handlu detalicznym i hotelarstwie, które musiały stawić czoła wyraźnym wymogom noszenia makijażu w pracy. Katie, lat 28, pracowała w znanej firmie zajmującej się kosmetykami do pielęgnacji skóry, która miała zasady noszenia kobiet przez pracownice pięć do siedmiu sztuk „widocznego” makijażu z linii firmy — nie zachęcano do neutralnego makijażu. „Ciężko jest to zrobić, gdy pracujesz w niepełnym wymiarze godzin bez gwarancji godzin — często zdarza się, ponieważ zatrudniani są tylko menedżerowie ze świadczeniami w pełnym wymiarze godzin — zainwestować około 80 USD (po zniżkach) na makijaż, którego nie nosiłam poza sklepem” wyjaśnione. „Kilka tygodni sugerowano lub wymagano makijażu i dość regularnie byłam wzywana za niestosowanie się do wytycznych”.
„Pomysł spędzenia godziny na przygotowywaniu się do pracy na czterogodzinnej zmianie wzbudził we mnie urazę”, dodała, „ale przede wszystkim była to wina: poczucie winy, że nie miałam 14-stopniowego reżimu w nocy, lub że moje brwi nie pasowały, bo chciałam jeszcze pięć minut w łóżku. Miałem więcej problemów z pewnością siebie, pracując tam niż jakakolwiek inna praca, którą miałem wcześniej”.
Jordan, 22 lata, pracował w restauracji i barze i musiał stawić czoła podobnym zasadom. „Wymagania pochodziły zarówno od menedżerów, jak i podręczników, które wszyscy otrzymaliśmy po zatrudnieniu” – wyjaśniła. „Konkretnym językiem w ubiorze był „makijaż gotowy na randkę”. Dla większości z nas oznacza to pełny podkład, pomadkę, eyeliner, tusz do rzęs itp. Trzy na pięciu członków kadry kierowniczej to kobiety i będą oni rutynowo poprawiać pracowników nie przestrzegających tego w większości subiektywnego standardu.”
„Gdybym chciała przyjść do pracy ze znacznie mniejszą ilością makijażu, otrzymałabym rozmowę dyscyplinarną od jednej z menedżerek” – kontynuowała. „Kiedy kierownictwu nie podoba się twój wygląd lub zachowanie, starają się ukarać cię pośrednio. Dadzą ci sekcję z mniejszymi stołami, odetną cię wcześnie z rotacji, nie pozwolą ci zamykać ani otwierać zmian i tak dalej. Ten rodzaj kary zabiera pieniądze bezpośrednio z Twojej kieszeni, ponieważ większość naszych dochodów pochodzi z napiwków. Utrata okazji do zarabiania w ten sposób sumuje się z czasem. Oczywiście koszt zakupu makijażu z pewnością wpływa również na nas wszystkich finansowo.”
Nic dziwnego lub nie, mężczyźni nie są w podobny sposób zobowiązani do zakrywania cieni pod oczami lub wypłukiwania policzków pudrowym rumieńcem – nie mówiąc już o noszeniu pełnego makijażu „gotowego na randkę” – a wiele kobiet zgłasza podwójne standardy w wymaganiach prezentacyjnych swoich firm. Jak wspomniał Alex, „chłopacy na męskiej podłodze chodzili z bokserkami i nie wkładali żadnego wysiłku w ich wygląd. To nie ma sensu”.
Sarah, lat 30, pracowała w sektorze technologicznym i miała podobne doświadczenie w tym podwójnym standardzie. „Chłopcy są regularnie w bluzach i dżinsach – czasami nawet bosymi stopami” – wyjaśnia. „I to jest w porządku, ponieważ są genialnymi programistami lub kimkolwiek, więc bycie całkowicie nieprofesjonalnym pod wieloma względami jest tolerowane. Myślę, że jest bardzo podobnie w sektorze kreatywnym: oczekuje się, że kobiety i/lub PoC będą dopracowane jak diabli, ale biali kreatywni mężczyźni są postrzegani jako ujmująco niechlujni”.
Sarah nigdy nie ujdzie na sucho z tym „ujmująco niechlujnym” tematem, nie tylko dlatego, że jest kobietą, ale także ze względu na swój rozmiar. „Istnieje też warstwa wokół bycia grubą kobietą i czuję, że nie mam możliwości wyglądać swobodnie w pracy, ponieważ grube kobiety są odczytywane jako leniwe lub niechlujne, chyba że są hiperkobiece i hiperpolerowane”. Sarah często mówiono, że „wygląda na zmęczoną” lub pytano, czy nic jej nie jest, jeśli pominęła makijaż w Praca.
Firmy akceptują zasady dotyczące ubioru, aby zapewnić, że ich pracownicy prezentują się profesjonalnie wizerunku, ale kiedy kobiety są zmuszane do noszenia makijażu, istnieje wyraźny podwójny standard płciowy bawić się. Nie ma nic z natury niechlujnego lub nieokrzesanego w niezamalowanej twarzy oraz fakt, że kobietom mówi się, że wyglądają na zmęczone lub chore, kiedy tego nie robią. noszenie makijażu pokazuje, jak głęboko tak wielu z nas przyjęło ideę, że kobiety powinny mieć usta i policzki w jasnych kolorach, oczy podkreślone konturówką i tusz do rzęs oraz równomierną cerę bez skaz (lub z ukrytymi skazami) – podczas gdy mężczyźni mogą po prostu spryskać twarz wodą i wyjść drzwi.
Niezależnie od tego, czy jest to wyraźny nakaz, czy komunikowany przez pasywno-agresywne ciosy przez menedżerów lub klientów, presja na kobiety, aby nosić makijaż w pracy, ma realne koszty finansowe i emocjonalne. Jest to kolejny z wyczerpujących wymagań, przed jakimi stają kobiety, aby być pięknymi ponad wszystko, a ponieważ dzieje się to w miejscu pracy, jest to w zasadzie nieuniknione.
Więcej ładne ciśnienie:
- Praca w usuwaniu włosów z ciała
- Zakrywanie siwych włosów jest obowiązkiem wyczerpującym emocjonalnie
- Bycie ładną to przywilej, ale nie chcemy tego przyznać