Sienna Miller wchodzi do restauracji oszroniona zamarzniętą parą wodną. Jest bez makijażu. Jej blond włosy są nieuczesane, posiadają śladowe ilości jej łojowych wydzielin i potu z zajęć SoulCycle. Jest najmniej starannym sukinsynem, jakiego możesz sobie wyobrazić: te znoszone, z wysokim stanem, w rzeczywistości niedrogie, obszyte grubsza na dole, które wszyscy noszą.
Czarna bawełniana koszula z długimi rękawami, która wydaje się być zaprojektowana tak, aby prawie, ale nigdy nie zsuwała się z ramienia. Miedziany wełniany płaszcz, który wygląda, jakby mógł należeć do czyjegoś taty, ale z pewnością kosztuje 6000 dolarów. Ale oczywiście Miller jest też niepokojąco piękny. Idealne drobne elementy, precyzyjnie narysowane, które wydają się być tym bardziej nieskazitelne, im bliżej się przyjrzymy, elementy stworzone do powiększenia i wyświetlenia na ekranie.
Na zewnątrz jest gówno. Prognostycy wzywali do 90-procentowej szansy na „Jezu, czy ja muszę wstać z łóżka” i byli na pieniądzach. Chmury najwyraźniej spadły, pijane, z nieba i spadły prosto na ulice Zachodu Wioska — powietrze tak zimne i białe, że nie widać małych kopców pokrytych śniegiem śmieci, dopóki nie wejdziesz do środka jeden. Miller siada przy naszym stoliku przy oknie i przez chwilę obserwujemy, jak szczurzy ludzie z Nowego Jorku przemykają obok nas na ulicach. To dzień plakatu dla wydziału Just Go Ahead, Przenieś się do Los Angeles i Zostaw nas tu wszystkich na śmierć.
Oglądaj Sienna Miller zagrała Czy wolisz???
Ale Miller się z tym nie zgadza. – LA – mówi. „Bleh. Idziesz na lunch i rozglądasz się, a wszyscy trochę. bicz. Nawet ludzie, których kocham. To naprawdę niszczy Los Angeles i nie mam tego na myśli, bo mam najfajniejszych przyjaciół na świecie, ale…”
Ale Nowy Jork? Ludzie szczurów? Jest zakochana w Nowym Jorku. „Ludzie narzekają na tempo. Moi przyjaciele z Londynu uważają, że jest to naprawdę intensywne, ale ja rozwijam się w takim środowisku. To trochę banalne, ale motywujące i inspirujące. Czuje się niesamowicie otwarty i bezgraniczny. Ledwo umiesz mówić po angielsku i być nowojorczykiem. Nowy Jork przyjmuje każdego, akceptuje wszystkich”. Myślę, że wiem, dokąd ona tu idzie, i tak: tam się wybiera. Do nieprzyjemności nawiązuje w sposób ukośny, brytyjski. „Czuję się coraz bardziej, w świetle bieżących wydarzeń, że chcę być wokół tego rodzaju otwartości. Myślę, że podprogowo to prawdopodobnie najważniejsza część.”
„W świetle bieżących wydarzeń”. W zależności od tego, co myślisz o naszych obecnych (pomarańczowych) wydarzeniach, jest to fraza, która działa na wszystko. Spróbuj. „Opuszczam to przyjęcie urodzinowe w świetle bieżących wydarzeń”. Lub „Może powinniśmy zamówić faszerowane nachos w świetle bieżących wydarzeń”. Lub „Prawdopodobnie nie przyjmę tej pracy jako szef wydziału nauk o klimacie NASA w świetle bieżących wydarzeń”. Jest to bardziej obudzona wersja „Tak właśnie powiedziała” z 2017 roku. (Uwaga: to nie jest opinia polityczna, do której dotarła dopiero niedawno. „Powiedziałam, zanim został wybrany, że jeśli zostanie wybrany, opuszczę Amerykę”, mówi ze śmiechem. „A potem Fox News zaproponował, że kupi mój bilet”.
Latem 2015 roku Miller zakończył zdjęcia do filmu pt Zaginione Miasto Z. Jest to adaptacja arcydzieła literatury faktu Davida Granna o tym samym tytule, około angielski odkrywca Amazonii z początku XX wieku, który był zarówno antropologiem-amatorem, jak i człowiekiem napędzanym przez śmiertelną obsesję. (Chodzi też o zakurzone stare meble, angielskie wąsy, dmuchawki, amazońską skórę Roberta Pattinsona choroby i wiele, wiele kapeluszy Millera.) Miller gra żonę mężczyzny, a ona robi to z pewnym głębokość. „To była prawdziwa walka, aby ta kobieta była kimś więcej niż żoną” – mówi. I myślę, że Miller wykonuje heroiczną robotę, robiąc to; Szkoda, że nie była w każdej scenie filmu. (Chociaż Robert Pattinson jako włochaty, dziwaczny odkrywca też był całkiem świetny.)
Miller był tu od zeszłego lata. Nie tylko rozmawiając o nowojorskiej rozmowie, ale także spacerując nowojorskim, drogim, dwupoziomowym mieszkaniem w centrum miasta. Mieszka ze swoją czteroletnią córką Marlowe, niedaleko restauracji, w której się spotykamy. Marlowe idzie do pobliskiej szkoły. Tom Sturridge, ojciec Marlowe'a (który nie jest już, przynajmniej romantycznie, ze Sienną), mieszka kilka przecznic dalej.
Czy on spędza czas?
– Tak – mówi. "Cały czas. Codziennie robimy przed snem. Czuliśmy, że jak najwięcej wspólnego życia byłoby idealne i na szczęście naprawdę się kochamy i jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi, i to działa. Nie chodzi o to, że nie jest to skomplikowane, ponieważ jest.”
Mimo to w większości przypadków jest samotną matką. Co było dość kształtujące. „Miałem niesamowity moment pewnego dnia, w którym właśnie usłyszałem to„Mama!„z góry” – mówi. „Powiedziałem: »Idę, idę«. I kiedy dotarłem do lądowania, po prostu poczułem, jakbym rzygał. A ona zwymiotowała w zasadzie z górnej pryczy, więc rozpryski brzmiały: Uw! Jak wszystkie cztery ściany. Miała norowirusa czy cokolwiek. Pomyślałem: „Idę, idę!” I poślizgnąłem się na chorym i upadłem. Uderzył mnie w głowę. Potem wyciągam ją z pryczy; płacze, cała chora. Zabieram ją do łazienki, zdejmuję wszystkie ubrania, a potem podchodzi pies i zaczyna zjadać chorych. I biorę ją do wanny i do łóżka, a ja jestem dosłownie naga, myję się i płaczę o północy. Wiesz, i to jest rodzicielstwo. Jesteś tym tak wzbogacony i tak spełniony, ale jednocześnie patrzę na tych ludzi, którzy po prostu nie ponoszą żadnej odpowiedzialności i wydaje mi się, że odpowiedzialność jest kaleka.
Takie jest życie, które teraz prowadzi Miller. Przypomina mi się książka, o której powiedziała mi, że czytała wcześniej podczas naszej rozmowy. Przeczytała, że Platon wiedział, że tak może się skończyć demokracja – w tego rodzaju nowym, autorytarnym, pomarańczowo zabarwionym bieżącym wydarzeniu. Ale to nie jest ta książka, o której mówiła. I tak, czytała też o nieśmiertelności. („Twój mózg mógłby istnieć w wirtualnym świecie, nawet jeśli twoje ciało umarło. Ludzie w to wierzą i jest to technicznie możliwe”, mówi mi. Nie jesteśmy daleko od możliwości „przesyłania naszej świadomości”. Co jej zdaniem będzie nowym rodzajem klątwy, co już z ziemią pozbawione zasobów i przepełnione, nawet bez zupełnie nowej grupy demograficznej starych bogatych ludzi, którzy nie chcą umrzeć). Ale to nie jest ta książka, albo. Powiedziała mi, że czyta teraz jedną książkę, która ma jeszcze większe znaczenie.
„Czytam książkę Allena Carra o tym, jak rzucić palenie. W ciągu ostatnich dziewięciu miesięcy cztery razy podniosłem i odłożyłem książkę. Jestem teraz w połowie i zamierzam się tego trzymać. Czy nadal pali? „Miałem jeden w ciągu ostatnich dwóch dni. Nie jestem już wielkim palaczem, ale zdecydowanie jest to część mnie”.
Czy jest typem osoby, która może od czasu do czasu zapalić papierosa i jest OK, czy kiedy zaczniesz w niego wpadać.
– Tak – mówi. Ona jest raczej typem powracającym do tego. "Tak. Do bani. Ale nie paliłam, kiedy byłam w ciąży lub karmiłam piersią”.
Czy to było trudne? "Nie. Jeśli chodzi o ochronę kogoś innego, jest to łatwe. Ale „Nie widzę tego samego ze sobą”. Czy uważasz, że masz skłonność do autodestrukcji? „Prawdopodobnie trochę. To nie tak, że chcę wyjść i zrobić sobie krzywdę, ale po prostu myślę, że zawsze byłam trochę buntowniczy i chyba czuję, że mogę być trochę fatalistyczny lub trochę, o co chodzi słowo? Czech."
OK. Więc pamiętasz wczesne lata 2000? Powiem 2004. Kinematografia Ciasto warstwowe, pierwsza rzecz, w której widziała ją większość Amerykanów. Miller był wówczas rodzajem postaci mitycznej. Wzdrygam się, ponieważ widzę, jak to jest publikowane na Twitterze poza kontekstem (a nawet w kontekście), ale ona trochę świeciła. Wiesz, jak ludzie nakładają ten lśniący makijaż na skórę, aby wyglądała, jakby błyszczała? Miller miał naturalnie występującą błyszczącą skórę. (Nadal to robi, tak jakby; po wyjściu z restauracji kelnerka, pochodząca z Armenii, zapyta mnie, czy ta kobieta była sławna, bo po prostu było w niej coś.) Miller stał się czarującym awatarem Hollywood piękno. To było, jeśli pamiętasz, u szczytu naszej obsesji na punkcie tabloidów. Era hegemonii Nas magazyn, szczyt panowania terroru paparazzi. A Miller nie była w stanie się przed tym uchronić. Była w idealnym wieku i była idealną piękną kobietą z idealną lekkomyślną pasją, by być jedną z naszych najbardziej tabloidowych osób w historii. Ucztowaliśmy na szczegółach jej życia – romans Jude’a Lawa z nianią jego dzieci, gdy były zaręczone, jej romans z Balthazarem Gettym, gdy był żonaty – sposób ucztujemy na, jak na obiad z kurczaka, nigdy nie zastanawiając się nad tym, że kurczaki są żywymi istotami i prawdopodobnie cieszą się posiłkiem nieco mniej niż my są. Jej słabości i upokorzenia były nam bez końca, groteskowo ofiarowane nam.
Ale to było dziesięć lat temu. I nie chcę być tutaj zbyt symboliczny. Ale to całe rzucenie palenia wydaje się być symbolem jej walki o pozostanie Sienną Miller bez bycia Sienną Miller. W ciągu ostatnich kilku lat Miller dał serię niezwykłych występów — in Foxcatcher, amerykański snajper, i teraz Zaginione Miasto Z — odgrywanie żon, które uosabiają rodzaj zasłużonej walki, aby nie być tylko żonami. Piękne kobiety, które wydają się nie być już zainteresowane byciem pięknymi. Według Millera to, co ją odmieniło, to zostanie matką.
„Tęsknię za tym, że moje piersi są tam, gdzie były”, mówi jednak, ponieważ taka właśnie jest. „I tak, mam sutki jak kciuki pilotów myśliwców. Ale też lubię to, że są trochę z lat 70-tych. I że nakarmili moje dziecko.
Pod koniec naszego wspólnego czasu pytam: Czy myślisz, że będziesz mieć więcej dzieci? "Bardzo chciałabym. Tak. Muszę rozgryźć tę drugą stronę – mówi ze śmiechem.
Kim jest tata?
„Cóż, tak.”
Przychodzi kelnerka i daję jej swoją kartę kredytową. „Właśnie miałam wizję”, mówi, gdy kelnerka wychodzi. „Nie jest to coś, o czym często rozmyślam. Ale jak: matriarcha. Widzę duży stół obiadowy. Na zewnątrz. Jest pełen jedzenia. I chcę być taką mądrą, szczęśliwą babcią. Z czymś w rodzaju chusty na głowie i kilkoma koralikami. Potem mówi, bo założę się, że jest typem lądownika arystokratyczna brytyjska osoba, która zna najlepsze miejsca na zaschniętą starą babcię na kontynencie, „In Toskania. Pomarszczony i opalony.” A kto jest z tobą? – pytam, odkładając na bok dyskusję o czerniaku, bo nie chcę zepsuć jej wzroku. Kto zgromadził się w tych późniejszych latach, całowany przez to zakrzywione włoskie światło? – Dzieci – mówi. „I wnuki. A ja jestem matriarchą w tym pałacu w Toskanii, gotuję i opiekuję się małymi dziećmi.
Powodem, dla którego zapytałem ją, kto tam będzie, szczerze mówiąc, jest to, że próbowałem sprawdzić, czy może powiedzieć: „Mój mąż” lub „Mężczyzna, którego pokochałam, który uczy matematyki uniwersytet w Bolonii”, a nawet „JUDE FUCKING LAW”, ponieważ bycie tym tabloidowym krwiopijcą ciężko umiera (i nie zachowuj się, jakbyś nie wiedział, o czym mówię o). Ale nie. To jej wizja, a w niej to tylko spełnienie matriarchy Sienny. A skoro najwyraźniej nie ma czegoś takiego jak rak w przyszłej Toskanii: czy wtedy znowu zacznie palić? "Tak, na pewno. Robię to wszystko z powrotem w wieku 75 lat” – mówi.
Spotkajmy się tam wszyscy w Toskanii 2057. Przynieś coś artystycznego.
Stylistka mody: Alex White // Fryzura: Esther Langham // Makijaż: Wendy Rowe // Manicure: Rica Romain // Scenografia: Piers Hanmer // Produkcja: Creative Chaos
Wersja tego artykułu pierwotnie ukazała się w Wydanie z maja 2017 r. z Wabić. Aby otrzymać kopię, udaj się do kiosków lub Zapisz się teraz.
Więcej Wabić profile osłonowe:
- Allison Williams o swojej zupełnie nowej blondynce, codziennych pączkach i jej koleżance Katy Perry
- Alicia Keys o makijażu, macierzyństwie i jej muzycznej ewolucji
- Zendaya otwiera się na temat swojej roli „Spider-Mana”, zawłaszczenia kulturowego i swojej przyszłości z Disneyem